موج گسترده سانسور در جشنواره‌سینمای جوان
موج گسترده سانسور در جشنواره سینمای جوان – تا وقتی بسیاری از فیلمسازان جوان، پول ساخت فیلم‌شان را از دولت می‌گیرند، امکان اعتراض در برابر سانسور را ندارند
وبسایت اردبیل سینما گزارش داد: موج گسترده سانسور در جشنواره سینمای جوان – اسامی فیلم‌های کوتاه حاضر در سی و پنجمین جشنواره فیلم کوتاه تهران اعلام شد. از چند روز پیش، شنیده‌ها حاکی از این بود که تعدادی از فیلم‌ها توسط بازبین‌های اداره نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی رد شده‌اند و مجوز نمایش در جشنواره را دریافت نکرده‌اند. از همین رو عده‌ای از فعالان صنفی و فیلمسازان کوتاه نسبت به این اتفاق واکنش منفی نشان دادند و خواستار شفافیت (اعلام نام بازبین‌ها) و پیگیری مطالبات‌شان از سوی دبیر جشنواره شده‌اند. اما این افراد یک واقعیت کلیدی را فراموش کرده‌اند. این که دبیر سی و پنجمین دوره جشنواره فیلم کوتاه تهران و رئیس انجمن سینمای جوانان ایران، خودش کارمند دولت است و این جشنواره نیز یک جشنواره دولتی. پس چطور می‌شود از این مجموعه انتظار داشت که در برابر سانسور فیلم‌ها توسط دولت، طرف فیلمسازان را بگیرد؟ دبیر این جشنواره مثل هر مدیر دولتی دیگری که در عرصه فرهنگ این مملکت فعالیت می‌کنند، از پستی به پست دیگر می‌رود و حتی شاید یک روز مسئولیت اداره نظارت و ارزشیابی را بر عهده گرفت! پس از ایشان توقع نداشته باشید که برای گرفتن حق فیلمسازان، از همکارانش در سازمان سینمایی جواب بخواهد.
جالب این‌جاست که بخش مهمی از فیلمسازان کوتاه در برابر این سانسورها سکوت کرده‌اند. دلیل‌اش چیست؟ بسیاری از آن‌ها یا در جشنواره فیلم دارند و یا فیلم‌های‌شان را با بودجه دولتی انجمن سینمای جوانان می‌سازند. تا وقتی فیلمسازان جوان چشم‌شان به دست دولت است تا از آن پول بگیرند، نمی‌توانند از دولت بابت سانسور فیلم‌ها شکایت کنند. قضیه به همین سادگی است و اینجا است که بار دیگر لزوم وجود نهادها و فیلمسازان مستقل احساس می‌شود. اتفاقا ما به خاطر همین موارد است که اعتقاد داریم شعارهایی مثل «متولی فیلم کوتاه در کشور» و «نهادی متعلق به همه فیلمسازان کوتاه ایران» که توسط انجمن سینمای جوانان ایران مطرح می‌شوند، بیشتر به یک شوخی شبیه است. چون انجمن سینمای جوانان و جشنواره زیر مجموعه آن، همواره و در دوران مدیریت افراد مختلف، متعلق به عده‌ای خاص بوده است و نه عموم سینماگران جوان ایران. از این رو به نظر می‌رسد که بهترین شعار برای انجمن «متولی رانت در سینمای کوتاه ایران» باشد و نه چیز دیگر. این اتفاقی است که البته درباره‌ی هر فعالیت دولتی دیگر هم در بخش فرهنگ، در طول زمان خواهد افتاد.
ماجرای سانسور فیلم‌ها تنها یکی از ده‌ها مواردی است که می‌توان به عنوان آفت‌های مدیریت دولتی در عرصه فرهنگ از آن‌ها نام برد. مثلا در ماه‌های گذشته شاهد آبروریزی یکی از تولیدات انجمن (کپی پلان به پلان فیلمی خارجی) در جشنواره‌های بین‌المللی بودیم. اما با این‌که شواهد نشان می‌دهد عده‌ای از کارمندان انجمن پیش از رسانه‌ای شدن این ماجرا از آن خبر داشته‌اند (و با وجود این آگاهی دوباره به فیلمساز خاطی برای ساخت فیلم بعدی‌اش بودجه داده‌اند)، باز هم هیچ خبری از پاسخگویی، شفافیت و پیگیری این نهاد دولتی نشد.
فیلمسازان کوتاه ایرانی باید بین رانت دولتی و سینمای مستقل یکی را انتخاب کنند. تا وقتی از دولت پول بگیرید و فیلم بسازید، علاوه بر این‌که به دخالت دولت در عرصه فرهنگ مشروعیت می‌بخشید، در برابر سانسورها و سیاست‌های تبعیض آمیز مجموعه‌های دولتی نیز زبان‌تان کوتاه است!
منبع: کافه سینما – آریان گل‌صورت
آدرس وب سایت سینما قدس اردبیل: http://www.Cinemaghods.com
آدرس وبسایت اردبیل سینما: https://ardabilcinema.ir
لینک کانال تلگرام سینما قدس اردبیل: https://telegram.me/CinemaGhodsArdabil
لینک اینستاگرام سینما قدس اردبیل: https://www.instagram.com/cinemaghods
لینک کانال ما در سایت آپارات:https://www.aparat.com/cinemaghods
لینک کانال تلگرام سینما قدس اردبیل: https://t.me/joinchat/AAAAAEJFTwuDP2pQtQaVYw
لینک کانال تلگرام کمپین همه با هم سینما: https://t.me/hame_ba_ham_cinema